Dlaczego harcerstwo?

Rozwój samodzielności i aktywności

Gromada zuchowa, drużyna harcerska, starszoharcerska, wędrownicza to doskonałe miejsce aktywności dzieci i młodzieży. W drużynach dzieci i młodzież przygotowują się do aktywnego, dorosłego życia. Przez szkołę harcerską przeszło wiele znanych i cenionych osób, zajmujących dzisiaj ważne stanowiska w życiu społecznym, gospodarczym i politycznym. Harcerska szkoła życia i harcerski system wychowawczy odciska trwałe, pozytywne piętno na młodych ludziach i procentuje na całe dorosłe życie.

Atrakcyjny, dostosowany do potrzeb dzieci i młodzieży program

Program w drużynie zależy od potrzeb młodych ludzi jako jednostek, potrzeb całej grupy oraz pomysłowości
drużynowego. W skali organizacji nie ma takich pozytywnych rzeczy, których nie można robić w harcerskim mundurze. Drużyny zajmują się działalnością artystyczną, ekologiczną, turystyczną, obronnością, ratownictwem medycznym, żeglarstwem. Są drużyny, które specjalizują się, w konkretnej działalności, ale większość drużyn i środowisk harcerskich podejmuje wiele różnorodnych działań. Wielką siłą harcerstwa jest jego różnorodność. Nigdy nie zapominamy o patriotyzmie i szeroko rozumianych wartościach chrześcijańskich. Harcerstwo jest wspaniałą przygodą

 Bezpieczeństwo

Związek Harcerstwa Polskiego dba o bezpieczeństwo swoich członków, podejmując liczne działania, w szczególności:

- przeszkolenie instruktorów pracujących z dziećmi i młodzieżą. Opracowane zostały w skali całej organizacji standardy szkoleń, które musi przejść każdy podejmujący funkcję wychowawczą w organizacji,

- instruktorzy zobowiązani są do zdobywania uprawnień państwowych, niezbędnych do organizacji szczególnych form aktywności np: kierowników placówek wypoczynku letniego, instruktorów żeglarstwa itp.,

- działanie w zgodzie z państwowymi przepisami dotyczącymi bezpieczeństwa. Wszyscy pełnoletni instruktorzy ZHP są również ubezpieczeni od odpowiedzialności cywilnej.

Jak wygląda harcerska codzienność?

W pierwszym okresie działania w drużynie harcerskiej wszystko będzie dla dziecka nowe i nieznane. Dziecko będzie przeżywać ważne chwile: będzie uczęszczać na zbiórki (które odbywają się popołudniami, a najczęściej w soboty), złoży obietnicę zucha lub przyrzeczenie harcerskie, pojedzie na pierwszy biwak, obóz, będzie chciało mieć swój pierwszy mundur. Ze względu na swoją różnorodność, harcerską aktywność trudno ubrać w konkretnych ramach czasowych (np. w każdy piątek od 16 do 18). Zawsze ukoronowaniem harcerskiej pracy w ciągu roku szkolnego jest udział w obozie letnim. Z czasem nastolatek angażuje się również w organizowanie harcerskiej pracy dla młodszych harcerzy. Często, około 17-18 roku życia zostaje instruktorem. Bycie instruktorem harcerskim jest nie tylko wspaniałą przygodą i wielką lekcją (czy inni rówieśnicy w wieku lat 19 zarządzają skomplikowanymi projektami, jakimi są rajdy czy biwaki? ). Jest też kolejnym krokiem do wychowania aktywnego społecznie i świadomego obywatela.

opracowanie tekstu: zhp.pl
zdjęcia: Hufiec Szczecin-Pogodno